خب شاید اینم خودش یه جور مریضیه

کیست های فراوانی در سینه ام پیدا شده که در حال درمانشان هستم، در حین جستجو درباره اش در وب دیدم که تمامی دکترها و مقالات و سایتها  همگی به یک نکته اشاره کرده اند که : حتما درباره اش با خانواده و دوستانتان صحبت کنید!

برایم عجیب است یک نسخه همگانی پیچیدن

آدمها با هم فرق دارند و چنین توصیه ای نمی تواند برای همه کارساز باشد

من سرما هم که می خورم خودم را در خانه زندانی می کنم تا وقتی که خوب شوم و حضور هیچکس را تحمل نمی کنم، خیلی بیماری ام طولانی باشد می گویم که به سفر رفته ام

منظورم این است که دریافت همدردی برای همه خوشایند نیست و صحبت کردن از بیماری برای من آزاردهنده است

من آدم مضطرب شدن از بیماری نیستم و گویا کمی هم بی خیالم اما سئوالات دیگران دوباره سلامت بدنم به شدت آزارم می دهد حتی اگر از روی حسن نیت باشد که هست

دوستانم که این اخلاق مرا فهمیده ام تا ناپدید می شوم  حدس می زنند که بیمارم

همین الان نگرانم دوستان دنیایی واقعی این متن را بخوانند و با من تماس بگیرند که:چی شده گیسو؟، 

در واقع من فکر می کنم بیماری یک بخش خصوصی زندگی من است که به دیگران ربطی ندارد و سوال کردن درباره اش را یکجور ورودبه حریم خصوصی می دانم